اگر نگاهی به تاریخچه سیر بیاندازیم میبینیم که هزاران سال است از سیر برای درمان و پیشگیری انواع بیماری ها استفاده می شود. حتما باید خاصیتی در آن باشد. سیر به تمام معنی یک داروست. به همین دلیل است که می بینیم در کتب طبی همه فرهنگ ها به آن اشاره شده است.
سیر از شروع تمدن بشری مورد توجه انسان ها قرار داشته است. در غارهایی که انسانها در بیش از ده هزار سال قبل در آن زندگی می کردند، آثاری از بقایای سیر پیدا شده است. در تمام آثار پزشکی تمدن های عمده به فایده سیر اشاره شده است. سیر از ملتی به ملت دیگر رسیده است. بر سر آن چه جنگ های عظیم که در نگرفته است. سیر یکی از گنجینه های بشری است، هم به عنوان غذا و هم به عنوان یک دارو. حتی نظام پزشکی و دارویی جدید آن را به عنوان یک ماده مهم برای درمان انواعی از بیماری ها تجویز کرده است.
تاریخچه سیر در بین النهرین
مورخان، سرزمین های اطراف فرات و دجله یعنی ایران و عراق کنونی را مهد تمدن نامیده اند. در این منطقه است که نخستین آثار زندگی بشر اولیه پیدا شده است. تمدن سومری ها و به دنبال آنها آشوری ها در این منطقه شکل گرفت. از این تمدن ها آثاری به خط میخی به دست آمده است. باستان شناسان به بسیاری از این کتیبه ها دست یافته اند، که از جمله می توان به کتابخانه ای در شهر باستانی نینوا اشاره کرد.
بسیاری از کتیبه های نینوا به طب رایج در آن زمان اشاره دارد. در تاریخچه سیر نخستین اشاره به آن را در اثری مربوط به ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح پیدا می کنیم، که سومری ها آن را بر جای گذاشته اند. بعد از آنها آشوری ها از سیر به عنوان یک ماده غذایی استفاده می کردند، آن را به شکل چای دم می کردند. آن ها هم سیر را می خوردند و هم آن را می نوشیدند، تا از بدن خود در برابر انواع بیماری ها محافظت کنند. در ضمن سیر را به شکل چای دم می کردند و آن را برای از بین بردن تب های عفونی و اسهال می نوشیدند. علاوه بر آن از سیر برای از بین بردن ورم های دردناک استفاده می کردند.
تاریخچه سیر در هند باستان
تاریخچه سیر در یونان قدمتی بسیار دارد. در تمام دوران یونان باستان از سیر به عنوان غذا و دارو استفاده می شد. ورزشکاران قبل از مسابقه های المپیک برای تقویت بنیه خود سیر می خوردند. سربازان یونانی هم قبل از جنگ سیر مصرف می کردند. در ضمن از سیر محلول در الکل برای ضدعفونی زخم هایشان استفاده می کردند. بعدها، در جنگ جهانی اول، اروپاییان به همین روش برای ضدعفونی کردن محل جراحت هایشان از محلول سیر و الکل استفاده کردند.
با توجه به آثاری که به خط سانسکریت در دست است، تاریخچه سیر در هندوستان به ۵۰۰۰ سال قبل می رسد و این هم زمان با مصرف سیر توسط اهالی بین النهرین است. یکی از قدیمی ترین آثار سانسکریت که حدود ۳۵۰ سال بعد از میلاد مسیح نسخه برداری شد در حال حاضر در دست است. با توجه به این کتیبه سیر می تواند به درمان این بیماری ها کمک کند: کم وزنی، گوارش بد، خستگی، سرفه، سرماخوردگی، بیماری های پوستی، بواسیر، ورم معده، بزرگ شدن طحال، سوء هاضمه، دل درد، یبوست، کرم، روماتیسم، سل، جذام و صرع. حتی امروزه نیز از سیر برای درمان بسیاری از ناراحتی ها استفاده می شود و پزشکی جدید بر برخی از آن ها مهر تأیید زده است.
تاریخچه سیر در یونان باستان
سفارش بقراط در مورد سیر
بقراط را «پدر طب» می شناسند و سوگند بقراطی که امروزه همه پزشکان قبل از شروع طبابت ادا می کنند، از نام او گرفته شده است. بقراط در قرن چهارم قبل از میلاد مسیح زندگی می کرد. او بنیادی بر جای گذاشت که بعدها مبنای پزشکی غرب به مدت دو هزار سال قرار گرفت و امروزه نیز اساس پزشکی غربی را به خود اختصاص می دهد. بقراط سیر را برای درمان عفونت، جراحت، سرطان، جذام و مشکلات گوارشی پیشنهاد می کرد.
سفارش دیسکورایدس در مورد سیر
دیس کورایدس از اهالی آنزاربا بدون شک بزرگترین گیاه پزشک یونان است. او هم در دنیای غرب و هم در جامعه طب عربی به «پدر داروخانه» مشهور است. او در قرن اول بعد از میلاد مسیح زندگی می کرد. در این زمان یونان تحت حاکمیت امپراطوری رم درآمده بود. او پزشک ارتش رم بود و پیوسته به سفر می رفت و فواید گیاهان را یادداشت می کرد.
نوشته های کورایدس از عینیتی منطقی برخوردار است. او برای سیر ارزش و اعتبار خاصی قایل بود. از جمله معتقد بود که برای مارگزیدگی، نیش زنبور و عقرب از هر دارویی بهتر است. کورایدس سوای این ها، سیر را در موارد زیر مفید می داند:
- برای درمان هاری ناشی از گاز گرفتن سگ.
- برای درمان سرفه های مزمن.
- پس از ترکیب با کندر برای درمان درد دندان.
- برای پاکسازی رگ ها.
- ترکیب با زیتون سیاه به عنوان یک داروی مدر.
- به همراه نمک و چربی برای ناراحتی های پوستی
- به همراه عسل برای از بین بردن خال و جذام.
این دانشمند مانند بقراط معتقد بود که مصرف سیر می تواند تولید عطش کند.
تاریخچه سیر در مصر باستان
از دوران فراعنه باستانی، علم و اطلاعات کاملی درباره گیاهان دارویی بر جای نمانده است. با این حال باستان شناسان از تکه آثار مختلف مربوط به این دوران اطلاعاتی درباره داروهای آن زمان به دست آورده اند. در مجموعه ای که از ۱۵۵۰ سال قبل از میلاد مسیح بر جای مانده، در تاریخچه سیر به عنوان دارو، اولین استفاده دارویی توسط مصریان بوده است. با توجه به آنچه در اختیار داریم مصریان برای درمان بیست و دو بیماری از سیر استفاده می کردند، که از جمله آن ها می توان به بیماری های قلبی، تومورها، سردردها، کرم و گزیدن حشرات اشاره کرد.
اما به طور مشخص استفاده از سیر در مصر، قدمتی بیش از آن دارد که در آثار موجود از آن مطلع هستیم. سیر بخشی از غذای فقرای مصری را تشکیل می داد، که از آن به شکل خوراک و نوشابه برای گرفتن نیرو و مبارزه با بیماری استفاده می کردند. در کتیبه ای مربوط به ۱۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، به شورشی در میان کارگران سازنده اهرام ثلاثه مصر اشاره شده که علت آن این بوده که به آن ها سیر و پیاز به قدر کافی نمی دادند. همانطور که بعد مطالعه خواهید کرد سیر عملکرد بدن را بهتر می کند، مانع از اسهال های ویروسی و سایر بیماری های رایج در مصر می شود.
در اسناد دیگری که از طب مصریان در دست است به نقش مهم سیر برای تخفیف سرماخوردگی و دندان درد اشاره شده است. دندان های کرم خورده و خالی شده را با سیر و عسل پر می کردند تا از عفونی شدن آن جلوگیری کنند. از تنقیه سیر هم برای از بین بردن سوء هاضمه و نفخ استفاده می کردند. در حدود دوران عیسی مسیح، مصریان از سیر برای درمان مارگزیدگی و گاز سگ استفاده می کردند. از سیر خام برای درمان آسم استفاده می شد. روغن سیر را با چربی غاز ترکیب می کردند و از آن قطره گوش درست می کردند تا گوش درد را درمان کنند. گفته می شد که این ترکیب جرم گوش را در خود حل می کند. در ضمن از ترکیب سیر با نمک و سرکه برای درمان کوفتگی و کبودی اندام های بدن نیز استفاده می شد.
تاریخچه سیر در روم باستان
رومیان از عهد باستان با سیر آشنا بودند. سربازان رومی سیر را در غذا و در نوشیدنی های خود مصرف می کردند. سیر سوای طعم و مزه اش ارزش دیگری هم داشت. اردوگاه های نظامی مستعد بیماری های واگیردار بود سربازان رومی به هر شهر و دیار جدید که می رسیدند گرفتار اسهال و اسهال خونی می شدند. درست شبیه مسافرانی که امروزه از سرزمین های غریبه دیدن می کنند.
آنتی بیوتیک موجود در سیر و خواص بالا بردن میزان مقاومت بدن در برابر امراض، از بروز این مشکلات جلوگیری می کرد. خاصیت تقویت کنندگی و نیروبخشی سیر نیز به سربازان قوت و قدرت می داد. سربازان رومی در سوپ جو مقداری سیر و عسل می ریختند. در ضمن از سیر محلول در الکل برای ضدعفونی جراحت های خود استفاده می کردند. بعدها این رسم به انگلیس کشیده شد و انگلیسی ها از سیر برای ضدعفونی جراحت ای سربازانشان در جنگ جهانی اول استفاده کردند. گلادیاتورهای رومی هم قبل از مبارزاتشان سیر می جویدند تا قدرتشان بیشتر شود. دیگر شهروندان نیز از آن برای مبارزه با مسمومیت استفاده می کردند.
سفارش پلینی در مورد سیر
پلینی نخستین طبیعی دان رومی بود که در پزشکی رومی مطالب منظمی درباره سیر نوشت. پلینی هم مانند کورایدس در قرن اول بعد از میلاد زندگی می کرد و درباره تاریخ طبیعی، علوم و پزشکی مطلب می نوشت. او به شصت مورد استفاده از سیر اشاره می کند که از جمله آن ها می توان به استفاده از سیر برای درمان سرماخوردگی، آسم، گوش درد، سرفه، کرم، سل، صرع و جذام اشاره کرد. پلینی در ضمن معتقد بود که مصرف زیاد سیر می تواند تولید گاز بکند، به معده آسیب برساند و عطش زیاد ایجاد کند.
سفارش گالن در مورد سیر
بدون تردید گالن بزرگ ترین طبیب تاریخ روم است که به طب بقراطی نیروی جدیدی بخشید. نوشته های او تا قرن شانزده بر پزشکی دنیای غرب حکومت می کرد. طب عربی نیز تا هزار سال تحت تاثیر گالن بود. به شکلی می توان گفت که گالن اعتبارش را مدیون سیر بود. او در جوانی پزشک چند گلادیاتور در یکی از شهرهای کوچک بود. در این شهر بود که با ابداع یک دارو جراحت های بسیاری از گلادیاتورها را مرهم نهاد و به شهرتی کم نظیر رسید. او آرد و سیر خرد شده را روی زخم در حال خونریزی می ریخت و بعد روی زخم را می بست و به روی پارچه، الکل آغشته به سیر می ریخت. مرهم دیگری که از آن به همین منظور استفاده می کرد ترکیبی از سیر و دارویی گیاهی به نام مر و عسل بود. گالن در ضمن از سیر قبل و بعد از عمل جراحی برای ضدعفونی استفاده می کرد.
گالن معتقد بود که سیر درمان کننده همه دردهاست. اما او هم مانند بقراط و کورایدس به خشکی دهان بعد از مصرف سیر اشاره داشت و توصیه نمود که قبل از مصرف سیر بهتر است آن را بپزند یا در آب بجوشانند تا عوارض جانبی ناخوشایندش از بین برود.
تاریخچه سیر در چین
سیر از دیرباز و از شروع فرهنگ چین در این سرزمین مصرف می شده است. در نوشته هایی که در قرن پنجم بعد از میلاد در دست است به مصرف سیر در چین اشاره شده است که به عنوان یکی از عمده ترین داروهای گیاهی مورد استفاده قرار می گرفت. از سیر به عنوان پادزهر، گیاه دفع کننده سموم و نیز از آن برای از بین بردن کرم و انگل های معده استفاده می شد. چینی ها برای درمان اسهال و سرفه نیز از سیر استفاده می کردند.
تاریخچه سیر در سرزمین های عربی
سیر از دیرباز در سرزمین های عربی مصرف شده است. در زمان ظهور پیامبر اسلام (ص)، سرزمین های عربی به شدت درگیر بیماری های عفونی بود. پیامبر به پیروان خود توصیه می کرد که سیر بخورند، اما به خاطر بوی نامطبوعش توصیه می شد که به هنگام شرکت در مراسم عبادی آن را مصرف نکنند.
از جمله اطبا بزرگ سرزمین های اسلامی می توان به حکیم ابوعلی سینا اشاره کرد که در قرن دهم بعد از میلاد زندگی می کرد. تا سال ۱۶۰۰ توصیه های پزشکی ابن سینا در اروپا به اجبار مطالعه می شد. ابن سینا معتقد بود که سیر گیاهی گرم و خشک کننده است. در سرزمین های عربی سیر را در غذا می پزند و گاه آن را در شیر می جوشانند. پزشکان یونانی از سیر برای درمان ناراحتی های معدی مانند: مسمومیت غذایی، اسهال خونی و سایر عفونت ها استفاده می کردند و هنوز هم می کنند. از سیر برای درمان آسم، سرفه و گوش درد نیز استفاده می شود.
تاریخچه سیر در اروپای شمالی
سیر در کشورهای شمال اروپا هرگز به اندازه حوزه مدیترانه مورد توجه قرار نگرفته است. اما دست کم بعد از دوران رومیان در این نواحی مصرف شده است. گرهارد ماداوس (Gerhard Madaus) گیاه پزشک مشهور آلمانی نوین کتاب های چهار جلدی داروهای گیاهی می نویسد که گالها و آلمانی ها فواید سیر را از رومیان آموختند، و از آن برای درمان صرع استفاده کردند. ازدوران رومیان به بعد زنان خانه دار در کشورهای شمال اروپا از سیر محلول در شیر برای تقویت و کار بیشتر استفاده کرده اند. بعد از تسلط ترک ها بر اتریش در قرن ۱۷، بر شهرت و اشتهار سیر در آلمان و اتریش افزوده شد: محاصره وین در سال ۱۶۸۳ زمان عمومیت یافتن مصرف سیر در منطقه بود. ترک ها نتوانستند شهر را تصرف کنند، اما با نیروهایی پر شمار آن را به محاصره خود در آوردند. ترک ها برای ارتش خود سیر و قهوه فراوانی تدارک دیده بودند. بعد نیرویی از ناحیه شمال برای نجات شهر آمد و ترک ها به سرعت عقب نشینی کردند. در جریان این عقب نشینی بسیاری از مواد مصرفی و از جمله صدها تن سیر و قهوه خود را بر جای گذاشتند. این مواد در اختیار مردم وین قرار گرفت، و اینگونه بود که قهوه خانه ها در وین برپا شد. مصرف سیر نیز میان مردم عمومیت یافت و در حال حاضر وینی ها در بسیاری از غذاهای خود از آن استفاده می کنند.
سفارش پاراسلسوس در مورد سیر
پاراسلسوس پزشک سوییسی بود که در قرن ۱۶ زندگی میکرد. احتمالا او موثرترین پزشک غربی بعد از قرن ۱۶ بود به طوری که او را «پدر طب علمی» می نامند. علم هومیوپاتی را نیز می توان منسوب به او دانست. از همه مهم تر پاراسلسوس یک پزشک عملی بود که روش های علمی در طب را پایه گذاری کرد. پاراسلسوس به نقش سیر در درمان طاعون واقف بود و اعتقاد داشت که می توان از سیر برای درمان مسمومیت ها، سرفه و زخم های پوستی استفاده کرد.
تاریخچه سیر در انگلستان
روستاییان انگلو- ساکسون دست کم از قرن دهم بعد از میلاد از سیر استفاده می کردند. از سیر برای تهیه پادزهر گزیدگی و مسمومیت استفاده می شد. از جمله پزشکان مهم معتقد به فواید دارویی سیر می توان به اشخاص زیر اشاره کرد:
سفارش جان جرارد در مورد سیر
مشهورترین کتاب گیاهان دارویی در انگلیس را جان جرارد در سال ۱۵۹۷ به رشته تحریر درآورد. در تهیه این کتاب او تحت تاثیر علم زمانه خود بود. جرارد معتقد بود که سیر یک گیاه به شدت درمان کننده است و به مصرف آن را در موارد متعدد توصیه می کرد، که از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- برای سرفه های مزمن و سرفه های بلغم دار
- برای گرفتگی صدا
- به همراه برگ انجیر و زیره برای درمان گزیدگی حشرات و زنبور
- برای درمان مارگزیدگی و سایر مسمومیت ها
- برای دفع گاز معده
- برای سرماخوردگی
- جوشاندن در شیر برای کرم
- برای جلوگیری از بیماری های مسری
سفارش نیکولاس کال پر در مورد سیر
نیکولاس از نویسندگان کتب گیاهان داروییست که به خواندن منابع عربی که سایر پزشکان انگلیسی از آن حذر می کردند توجه داشت. کال پیر پزشکی عملی بود که کارش را از شاگردی در یک داروخانه شروع کرد. کال پیر به بسیاری از موارد استفاده سیر، که جرارد هم به آن معتقد بود اشاره کرد و در مقایسه با جرارد مواردی را به آن افزود:
- قاعدگی طولانی تر
- درمان خستگی و بی حالی
- حراست در برابر طاعون
- درمان کننده زخم و زخم معده.
- برطرف کننده جوش و کک مک (مصرف خارجی)
- درمان ورم
- موثر برای از بین بردن انقباضات
- موثر برای درمان بواسیر
تاریخچه سیر در آمریکای شمالی
مهاجران اسپانیایی، مکزیک و مناطق جنوب غربی آمریکا، سیر را با خود به این مناطق آوردند تا از آن به عنوان غذا و دارو استفاده کنند. در حال حاضر سیر در مکزیک و در سرزمین های جنوب غربی آمریکا کشت می شود. کالیفرنیا بزرگترین تأمین کننده سیر در ایالات متحده است.
استعمارگران انگلیسی نیز با خود سیر را به آمریکای شمالی اوردند. سیر مهمترین ماده ضد کرم در آن دوران بود. استفاده معمول از سیر نیز به قوت خود باقی ماند. تا اواسط قرن نوزده، ایالات متحده نظام داروی گیاهی جدیدی از آن خود ایجاد کرده بود. از جمله پیشگامان بزرگ این کار می توان به دکتر ویلیام کوک اشاره کرد. کتاب داروهای گیاهی او در سال ۱۸۶۹ به چاپ رسید، که می توان آن را یکی از نخستین کتاب های مرجع دارویی در آمریکا دانست.
کوک معتقد بود که سیر برای افزایش گردش خون و بالا بردن مقاومت بدن در برابر سرما بسیار موثر است. او در ضمن خواص زیر را در سیر جستجو می کرد:
- مفید برای سرفه های حاد و مزمن
- محرک برای گوارش بهتر
- مناسب درمان کرم
- تنظیم کننده قاعدگی در زنان
- تهیه قطره گوش برای درمان ناشنوایی
- مفید برای درمان افسردگی های بی مقدمه
- مفید برای درمان دردهای مفصلی و عضلات (مصرف خارجی)
کوک توصیه می کرد باید برای درمان سرفه همه روزه یک حبه سیر در شیر جوشانده و مصرف شود. تا سال ۱۹۰۰ سیر یکی از مواد دارویی بود که همه ساله در کتاب داروهای گیاهی ایالات متحده درج می شد. در دهه ۱۸۰۰، طب اکلکتیک در آمریکا رواج کامل داشت و در این زمان از سیر به عنوان یک داروی موثر استفاده می شد.
از جمله موارد استفاده دارویی از سیر می توان به فایده آن برای درد در ناحیه سینه و ذات الریه اشاره کرد. در سال های قبل برای درمان سینه پهلو، پارچه ای را در سیر دم کرده خیس می کردند و آن را روی سینه و پشت بیمار قرار می دادند. تحریک پوست قفسه سینه و پشت، خون بیشتری را به ناحیه ریه ها هدایت می کرد. از آن گذشته تنفس بوی سیر آنتی بیوتیک فراوانی را به مجاری تنفسی می فرستاد.
تاریخچه سیر در قرن بیستم
حتی در شرایط پیشرفت های شگرف پزشکی علمی در قرن بیستم، سیر به عنوان یک ماده دارویی شهرت خود را حفظ کرده است. در اوایل قرن بیستم آلبرت شوایتزر از سیر برای درمان اسهال خونی و ویروسی در آفریقا استفاده کرد. در جریان جنگ جهانی اول، در اروپا از سیر برای ضد عفونی جراحت های سربازان استفاده می شد، که در واقع ادامه استفاده از سیر به طرزی بود که گالن ۲۰۰۰ سال قبل برای درمان جراحت های گلادیاتورها در روم از آن استفاده می کرد. روغن سیر را در آب حل می کردند و با کمی خزه استرلیزه شده آن را روی زخم می گذاشتند. زندگی و اندام های ده ها هزار سرباز این گونه نجات یافت. سیر برای درمان عفونت به قدری موثر واقع شد که در سال ۱۹۱۶ دولت انگلیس سفارش خرید ده ها تن سیر را داد و به همه کشاورزان اطلاع داده شد که هر اندازه سیر تولید کنند در ازای پوندی یک شلینگ از آن ها خریداری خواهد شد. .
تا جنگ جهانی دوم آنتی بیوتیک کشف شد و جای مصرف سیر را به عنوان یک داروی ضد عفونت گرفت. اما روسیه با ده ها میلیون سرباز مجروح با کمبود آنتی بیوتیک مواجه شد. در نتیجه از همان شیوه جنگ جهانی اول که از سیر برای ضدعفونی جراحات استفاده می کردند، اینبار نیز سود جستند. به طوری که در زمان جنگ سیر به پنسیلین روسی شهرت یافت.
در آلمان و در سال های قبل از جنگ از سیر به عنوان یک داروی مدر و یک آنتی بیوتیک برای عفونت های مثانه و کلیه استفاده می شد. سیر همچنین برای مقابله با مالاریا، برونشیت مزمن، آسم و انگل مورد استفاده قرار می گرفت. در ضمن برای نخستین بار از سیر برای درمان سرطان استفاده شد. برای درمان زخمهای سرطان پوست، سیر داروی موثری بود.
بررسی های علمی اولیه روی سیر
پزشکی متعارف در ایالات متحده به جای توجه به مشاهدات بالینی و استفاده از روش های از قبل موجود به بررسی های علمی روی آورد و بلافاصله استفاده بالینی از سیر شروع شد:
- در سال ۱۹۱۸، در یک مقاله بالینی به نقش سیر در درمان دیفتری، سل و سایر بیماری های عفونی اشاره شد.
- دانشمندان در سال ۱۹۲۱ ثابت کردند که سیر میزان فشار خون می دهد. آن ها به این نتیجه رسیدند که هر چه فشارخون بالاتر باشد امکان پایین آمدن آن بیشتر می شود.
- تجربه های سال ۱۹۲۶ نشان داد که سیر برای از بین بردن کرم های معده بسیار موثر است.
- در سال ۱۹۳۷، خاصیت آنتی بیوتیکی سیر مشخص شد.
تا دهه ۱۹۴۰، در حالی که مصرف سایر گیاهان دارویی کاهش یافته بود، سیر همچنان مورد بررسی های علمی قرار داشت و برخی از پزشکان برای انواعی از بیماری ها سیر تجویز می کردند. هر چند در این زمان از فهرست داروهای مندرج در کتاب دارو ایالات متحده حذف شده بود، با این حال بسیاری از پزشکان مصرف سیر را به بیمارانشان توصیه می کردند و از آن برای التیام برونشیت مزمن، آسم و سرفه استفاده می کردند. سیر به صورت خارجی برای درمان بیماری های مفصلی مورد استفاده قرار می گرفت.
- ۹۸/۰۹/۱۹